The best Side of माझे गाव निबंध मराठी

The best Side of माझे गाव निबंध मराठी

Blog Article

लोकांनी स्वतःहून क्रिकेट खेळावे त्यातून चांगला शारिरीक व्यायाम होतो, पण सतत टि.व्ही. वर दुसर्यांचा खेळ पाहून वेळ वाया घालवण्यात काय अर्थ आहे? मनोरंजनच हवे असेल, तर क्रिकेटहून अधिक चांगली अशी मनोरंजनाची कितीतरी साधने आहेत. शेवटी आवडी-निवडी या अगदी व्यक्तिगत असतात.

बलभद्रपूर गावाला दरवर्षी पुराचा सामना करावा लागतो, पण गावाचे भौगोलिक वैशिष्ट्य कायम आहे. गावात ब्राह्मण कुटुंबे नाहीत. सर्व कुटुंबे साहू आडनाव धारण करतात. पूर्वी, हे लोक विणकाम करत होते, परंतु एका पुराणकथेनुसार, राजा यांच्या विणकामाच्या उशीरामुळे रागावला आणि त्यांना शिक्षा दिली.

’ हे देखील माहित नसतं, तेंव्हा भारताचे सामने टि.व्ही. वर पाहण्याचा प्रश्नच उद्भवत नाही! वर्तमानपत्रात येणार्या बातम्या वाचल्यानंतरच मला त्याबाबत माहिती होते. सतत होणार्या ‘मॅच फिक्सिंग’ मुळे क्रिकेट हा खेळ पाहण्यात काही ‘अर्थ’ उरला आहे, असे वाटत नाही.

देशातले तरुण आणि लहान बालके या देशाच्या उज्ज्वल भविष्याची पेरणी करत आहेत.

माझे हे आवडते गाव सातारा जिल्हयाच्या टोकावरील डोगराच्या कुशीत वसलेले आहे. आजोबांच्या छायेखाली वावरणारा छोटासा नातूच जणू अगदी बालवयातील निरागसता आजही तेथे ओसंडून वाहताना आढळते एस् टी तून उतरून गावाच्या दिशेने थोडेसे चालावे लागते.

स्वच्छतेचं नाटक आयोजित, प्लास्टिक विरुद्ध जागरूकता आणि आपलं read more स्वच्छ गाव - हे सगळं एक अस्तित्व दर्शवतंय.

आमच्या गावच्या शाळेत अभ्यासाबरोबरच विद्यार्थ्यांना बागकामही शिकवले जाते. सूतकाम आणि विणकामांची कामे त्यांच्यात नवीन रस निर्माण करतात.

शेती हाच येथील गावकऱ्यांचा मुख्य व्यवसाय आहे. या शेतीतही सतत प्रगती करण्याची गावकऱ्यांची तयारी असते. गावकरी व्यसनांपासून दूर असल्यामुळे गावात नेहमी स्वास्थ्य, संपन्नता आढळते.

माझं गाव, जनांनी स्वच्छतेच्या लागू केलेल्या उपायांना अनुसरून स्वच्छतेचं सफर सुरू केलं.

माझ्या गावी माझे आजी आजोबा राहतात. माझे आजी आजोबा खूपच प्रेमळ आहेत. ते माझे खूप लाड करतात. आमच्या गावी एक कुत्रा ही आहे. त्याचे नाव 'मोती 'आहे.

माझे गाव बलभद्रपूर मला खूप आवडते. ताज्या हवेचे आणि अन्नाचे अनुभव घेण्यासारखे आहेत. गावातील लोकांचे प्रेम आणि स्नेह मिळणे खूप सुखदायक आहे.

माझ्या देशाची लोकसंख्या सुमारे १ अब्ज २१ कोटी आहे. अनेक भाषा आणि बोली बोलणारे लोक येथे राहतात.

स्वातंत्र्यानंतर खेडी लोकसंख्येसोबतच शिक्षणातही खूप प्रगत झाली आहेत.

वार्षिक परीक्षा जवळ आली की मला आधीपासूनच गावी जाण्याचे वेध लागतात. परीक्षेच्या शेवटच्या दिवशी तर माझा आनंद गगनात मावेनासा होतो. कारण आता गावी जाण्याची तैय्यारी घरी सुरु होणार असते.